Waterinstallatie Andalusië – Schoon water uit eigen bron

Waterinstallatie Andalusië – Schoon water uit eigen bron

Kun je zelf een waterinstallatie bouwen in Andalusië?

Ja hoor — mits je een flinke dosis Nederlandse eigenwijsheid, een Spaanse kelder en een filtervat van 100 kilo bij de hand hebt. En een buurman die bereid is te helpen tillen.


Onze oude installatie: museumstuk met chloorlucht

Sommige mensen verzamelen kunst, wij hadden een waterinstallatie uit de jaren ’90. Verkalkt, half uitgeschakeld en volgens Spaanse maatstaven prima — zolang er maar een royale scheut chloor doorheen ging. Drinkbaar? Officieel wel. Lekker? Alleen als je van zwembadwater houdt.

Spaanse logica: repareren is genoeg

Een kapot expansievat? Dan haal je dat er toch gewoon tussenuit. Een pomp die steeds uitvalt? Schroef erin, schakelaartje blokkeren en weer dóór. Spaanse vakmensen zijn virtuozen in repareren, maar meedenken in “hoe kan het beter” lijkt hier een ander vak. En eerlijk: onze Spaans helpt daar ook niet bij. Hoe specifieker de opdracht, hoe beter het resultaat. Maar visie voor de lange termijn? Die moest Feiko zelf organiseren.

Feiko de waterspecialist (per ongeluk)

Dus besloot hij het anders te doen: rechtstreeks advies in Nederland vragen. Daar kreeg hij wél een plan, mét handleidingen die zelfs Ikea jaloers zouden maken. Resultaat: pallets vol onderdelen arriveerden in mei. Een vriend hielp het filter van twee meter hoog de kelder in te sjouwen. En nu, deze september, is het moment: Feiko gaat zelf installeren. Zonder ervaring, maar mét vastberadenheid (en een paar extra YouTube-video’s op zak).

De nieuwe installatie – in mensentaal

Geen chloor meer, maar een zuiveringssysteem waar je u tegen zegt:

  • Een pomp die water uit onze eigen bron haalt.

  • Een filtervat van 100 kilo dat alles opvangt wat je niet in je glas wilt.

  • Een UV-filter dat bacteriën doodt zonder chemicaliën.

Of zoals Feiko zegt: “We hebben straks spa-blauw uit eigen kelder.”

Waarom dit bij ons hoort

Water is hier niet vanzelfsprekend. In ons buitengebied bestaat er geen aansluiting op leidingwater. Noodzaak dus: zonder eigen bron geen water. Maar het voelt bijzonder dat we straks onze gasten een glas kraakhelder water kunnen aanbieden – rechtstreeks uit de grond onder onze voeten. Voor ons is dat meer dan techniek: het is rust en vertrouwen. Eenvoud, tot in het glas.


FAQ – veelgestelde vragen

1. Is kraanwater in Andalusië drinkbaar?
Ja, officieel wel — volgens de Spaanse overheid is 100% van het leidingwater veilig Wikipedia – Water supply and sanitation in Spain. Alleen: wij hebben hier geen aansluiting op dat netwerk. Ons water komt uit een eigen bron. Met filter en UV-installatie maken we het net zo veilig én smakelijk.

2. Waarom een UV-filter gebruiken?
Een UV-filter doodt bacteriën zonder chemicaliën. Zo behouden we de natuurlijke smaak van het bronwater en hoeven we geen chloor toe te voegen.

3. Kan ik dit thuis ook doen?
Ja, in Nederland en België bestaan vergelijkbare systemen voor regen- of putwater. Ook daar worden steeds vaker UV-filters ingezet om water geschikt te maken als drinkwater.

4. Hoe zwaar is zo’n filter eigenlijk?
Ongeveer 100 kilo — vraag maar aan de vrienden die ons hielpen sjouwen. Het filtervat was zo groot dat het alleen met kunst- en vliegwerk de kelder in kon. Gelukkig hoef je dat maar één keer te doen.


Met een mix van Spaanse nuchterheid en Nederlandse eigenwijsheid vervangen we onze oude waterinstallatie door een moderne filter- en UV-opstelling. Resultaat: schoon drinkwater uit eigen bron, veilig en smaakvol – klaar voor onze gasten.

 

Fijn dat je tot hier las — dat betekent veel.
Wil je vaker meelezen? Een ♡ of gratis abonnement is altijd welkom.

Hasta luego vanuit Andalusië,
Danielle | Cortijo La Vista

Van ducttape-keuken naar slow hospitality

Van ducttape-keuken naar slow hospitality

Van ducttape naar doorzetten

We hebben de keuken overleefd. Letterlijk. Er zat een douchekop vastgetapet aan de kraan. De kastdeurtjes hingen scheef als een dronken flamencodanser en het fornuis maakte geluiden alsof het zich afvroeg of dit z’n laatste dag was. Maar hij hield vol. Net als wij.

Loodgieter? Tegelzetter? Gewoon Feiko

Feiko is geen loodgieter, geen timmerman en zeker geen tegelzetter. Dus deed hij alles zelf. Voor het eerst. En verrassend goed. Waterleidingen verlegd? Check. Tegelwand geplakt? Check. Aanrechtblad gebouwd van een houtplaat? Check. En van de restjes maakte hij een tafel. Ik keek toe, dacht mee, gaf kleuradvies en draaide IKEA-schroeven alsof mijn leven ervan afhing.

Hergebruik als basis

Geen marmeren blad, geen gouden kranen. Gewoon een Leroy Merlin-keuken. Maar wél een die klopt. Omdat we ‘m samen bouwden. En dat zie je – in elk hoekje, elke knik, elke tegel die nét een tikje anders ligt. Vind ik prachtig.

We hebben bijna alles hergebruikt: de vloer, de plafonds met balken. De oude keukenkast? Staat nu als dressoir in de slaapkamer. De kastjes? Werkbank in de kelder. De badkamertegels? Gewoon overheen geverfd. Alleen de wc’s en wastafels waren écht niet meer te redden — je moet grenzen stellen.

Waarom eerst de keuken?

Simpel. We pendelen nog, klussen veel, en af en toe moet je ergens zitten zonder cement in je koffie. Die rustplek wilden we eerst maken. Voor onszelf. Want als je middenin een verbouwing leeft, is een beetje stilte geen luxe, maar levensbehoefte.

Van keuken naar kamers

Nu bouwen we verder. Aan de gastenkamers. Aan een plek met charme en ziel. Niet te gelikt, geen hotel dat je ook in Berlijn of Brussel had kunnen zetten. Onze kamers krijgen karakter. Elk met hun eigen sfeer, gebaseerd op Andalusische provincies. Authentiek, warm.

Buitenleven met karakter

En buiten? Terrassen in Ibiza-stijl, maar dan zonder het feestgedruis. Linnen gordijnen, verweerde houten banken, uitzicht op kurkeiken.

Bouwen is vertragen

Pinterest staat vol met onze plannen: moodboards per kamer. Alles doordacht, maar niet bedacht. Want bouwen is voor ons geen haastklus. Het is stap voor stap een plek maken waar je thuiskomt – ook als je hier voor het eerst bent.


FAQ – veelgestelde vragen

Waarom beginnen jullie met de keuken?
Omdat je tijdens een verbouwing een plek nodig hebt om even op adem te komen. Zonder cement in de koffie smaakt stilte beter.

Wat hergebruiken jullie allemaal?
Bijna alles: vloeren, balken, kasten, tegels. Alleen wc’s en wastafels hebben de eindstreep niet gehaald.

Hoe krijgen de gastenkamers hun sfeer?
Elke kamer krijgt een eigen stijl, gebaseerd op een Andalusische provincie. Met natuurlijke materialen, warme kleuren en details die karakter geven.


We begonnen met een keuken vol ducttape, scheve kastjes en een fornuis op z’n laatste benen. Nu bouwen we stap voor stap aan een cortijo vol rust, karakter en charme – met een vleugje humor in elke tegel.

Fijn dat je tot hier las — dat betekent veel.

Wil je vaker meelezen? Een ♡ of gratis abonnement is altijd welkom.

Hasta luego vanuit Andalusië,
Danielle | Cortijo La Vista